Leonardo Fibonnacci (ok. 1175 – 1250) to włoski matematyk, który, jak wielu twierdzi, odkrył zagadkę wszechświata.
W dziele pod tytułem „Liber Abaci” spisanym w 1202 roku znajduje się zadanie o następującej treści:
Ile par królików może spłodzić jedna para w ciągu roku, jeśli każda para rodzi nową parę w ciągu miesiąca, a z kolei ta nowa para staje się płodna w następnym miesiącu, przy założeniu, że króliki nie umierają?
Okazuje się, że liczba wszystkich królików w danym miesiącu jest sumą liczby królików z poprzednich dwóch miesięcy.
Można utworzyć więc następujący ciąg liczb:
0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, 4181,…
Zadziwiający jest fakt, że liczby Fibonacciego mają wiele własności, które można odnaleźć w otaczającej nas rzeczywistości: w tarczy słonecznika nasiona układają się wzdłuż spiral, które zawierają pewną liczbę tych nasion. Okazuje się, że liczby tych nasion w poszczególnych spiralach układają się w ciąg Fibonacciego. Podobnie zachowują się nasiona w szyszkach, liczby płatków w niektórych kwiatach, układy liści na wielu roślinach, kształty galaktyk, a nawet budowa naszego DNA.
Świętujmy zatem ten dzień!
Nauczyciele matematyki polecają wybrać się na spacer do parku i poobserwować otaczającą nas przyrodę. Będziecie, Drodzy Uczniowie, zadziwieni, ile odnajdziecie wokół siebie obiektów i zjawisk, które opisują liczby Fibonacciego.
Życzymy przyjemnych spacerów!
Nauczyciele matematyki:
Anna Mandecka,
Monika Szczęch,
Aneta Osińska
Barbara Woszczyk
Małgorzata Kędziora